Ik werk graag met aquarelverf op handgeschept papier. Daarbij maak ik gebruik van allerlei fragiele materialen (rijstpapier of dun inpakmateriaal) om mezelf voortdurend uit te dagen. Zo ontwikkelt het werk zich voortdurend. Ik maak steeds sprongetjes voorwaarts.  Ik zoek de subtiliteit van de bloem. Ik geniet van het schilderen net zo, als van de bloemen zelf!

Vorige zomer schilderde ik deze bloemen. Ik vind bloemen een fijn onderwerp: vormen, kleuren, lijnen. Aanvankelijk werkte ik met acrylverf, maar nu met olieverf. En dat bevalt me wel. Het formaat van dit schilderij is 36 x 51 cm. Op het moment ben ik bezig om hetzelfde onderwerp in monotype uit te voeren in een veel kleiner formaat: 20 x 25 cm. De techniek vraagt planning en omdat het nooit zo wordt als je bedoelde een heleboel creativiteit. Het leuke is dat je steeds andere uitvoeringen kunt maken in betrekkelijk korte tijd.

Mijn motto is: schilderen doe ik voor mijn lol. Het moet wel leuk zijn. 

In dit project 'Koppen' ben ik eigenlijk zomaar verzeild geraakt. Het begon met vier kleine werkjes, aan elkaar gelegd werd dat een kop. En zo ontstonden de volgende koppen. Het 'haar' maak ik van goedkope verf die dient als een soort plamuur. Ik werk naast acryl graag met ecoline omdat daar onverwachte effecten door ontstaan. Voorheen werkte ik het liefst met heldere primaire kleuren, het donkere, mysterieuze vind ik nu spannender. Het project is wat mij betreft nog lang niet af, er valt nog heel veel in te ontdekken, voel ik. Zeker ook door de enthousiasmerende begeleiding van Helen.

Dit is mijn broddellap. Heit is een oefening om te leren experimenteren. Ik heb er met plezier aan gewerkt, met zand en af en toe moest hij in bad! Ik kijk er nog met veel plezier naar vooral omdat ik steeds weer wat nieuws ontdek In het hart van de bloem zie ik een oud bootje met mooie wolken ,vogels in de lucht ,Bedankt Helen voor je inspiratie, en anders leren kijken.

Klik op de afbeelding om te vergroten

Ik ben trots op deze twee schilderijen. Een portret en een model. Dit alles omdat beiden, voor mijn doen, vlot geschilderd zijn. Normaliter kan ik wel eens te lang door-priegelen,... waardoor het schilderij wat ik produceer te statisch wordt. Hier ben ik op tijd gestopt. Ik heb het op een bepaald moment gewoon gelaten. Zo blijft er ook nog een invulling voor de beschouwer over.

Ik verlies me in het schilderen. Een dag schilderen geeft mij energie.

Schilderen is voor mij;
Een ochtend tijd voor mezelf met anders leren kijken en uitdaging.

Dit schilderij is wat kleur betreft helemaal uit mijn “comfortzone”.
Maar wel heel leuk om te ontdekken dat wat qua kleur verkeerd begon, zo mooi is geworden.

Het bloed kruipt, waar t niet gaan kan. Vanuit mijn z.g. quarantainegebied wil ik zin aan mijn leven blijven geven, met steeds mijn onlangs overleden man in gedachten. Eerst viel alles stil, maar ik trek er op uit, fotografeer en teken, vooral de bomen. Nu nog in al hun kaalheid, met hun prachtige basten en imposante kruinen, fascineren ze me zo, dat ik maar blijf kijken...   Zo werkte het ook bij het thema van het afgelopen schilderseizoen, moeder en kind, verbondenheid. Blijft me boeien. Tegelijkertijd experimenteer ik ook graag met verschillende dragers en onderzoek wat verschillende verfsoorten erop doen en dat dan combineren met het gekozen thema. Werken op deze manier zal me blijven uitdagen.

Ik haal mijn inspiratie heel vaak uit het mooie Griekenland waar mijn dochter op dit moment woont. Ik schilder velerlei onderwerpen, van landschappen tot portretten. Ik kan het ook allemaal wel realiseren als ik maar de tijd ervoor neem. Ik schilder zeer natuurgetrouw en ben een beetje langzaam. Hélen zegt altijd dat dat niet geeft. "Het gaat om wát je doet niet om hoeveel je er maakt! Ik kom er wel uit, maak er het mijne van. Steeds verras ik mezelf weer met dat wat ik er verschijnt voor mijn neus, ook al ben ik ver over de tachtig. Het is altijd anders en nooit ..nooit klaar!